Ενδοσκόπηση Ώτων
Ενδοσκόπηση Ώτων
Διάγνωση και
αντιμετώπιση λοιμώξεων και
τραύματος ωτός.
Λοιμώξεις αυτιών
Εισαγωγή
Οι λοιμώξεις του αυτιού είναι πολύ συχνές αλλά είναι και πολύ εξουθενωτικές. Μπορούν να χωριστούν σε λοιμώξεις του έξω αυτιού (εξωτερική ωτίτιδα, επίσης γνωστή ως «το αυτί του κολυμβητή»), λοιμώξεις του μέσου ωτός (μέση ωτίτιδα) ή λοιμώξεις του εσωτερικού αυτιού (οι οποίες είναι σπάνιες και συζητούνται στο Ιλίγγος και ζάλη). Οι λοιμώξεις του μέσου αυτιού είναι πολύ συχνές στα παιδιά, ενώ οι λοιμώξεις του έξω αυτιού επηρεάζουν κυρίως τους ενήλικες.
Αιτίες
Οι περισσότερες λοιμώξεις του εξωτερικού αυτιού προκαλούνται από έκθεση σε νερό ή τραύμα στους ακουστικούς πόρους (π.χ. χρήση μπατονέτας). Οι λοιμώξεις του μέσου ωτός συνήθως ακολουθούν μια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος (κρυολόγημα ). Η δυσλειτουργία της ευσταχιανής σάλπιγγας (ο σωλήνας που συνδέει το αυτί με τη μύτη) είναι μια κοινή αιτία λοιμώξεων του αυτιού στα παιδιά. Τα βακτήρια, οι ιοί και οι μύκητες μπορούν όλα να είναι αίτια λοιμώξεων του αυτιού και όλα αντιμετωπίζονται διαφορετικά. Απαιτείται σωστή αξιολόγηση για να μπορέσει να ξεκινήσει η κατάλληλη θεραπεία.
Συμπτώματα
Οι λοιμώξεις των αυτιών είναι επώδυνες και πρέπει να αντιμετωπιστούν γρήγορα και σωστά. Εκτός από τον πόνο που μπορεί επίσης να αναφέρεται στη γνάθο, στο λαιμό ή στο τριχωτό της κεφαλής, οι ασθενείς μπορούν να εμφανίσουν πυρετό, απώλεια ακοής (και μερικές φορές καθυστέρηση ομιλίας σε υποτροπιάζουσες λοιμώξεις στα παιδια), εκκρίσεις, αίσθημα πληρότητας στο προσβεβλημένο αυτί, εμβοές (βουητό στο αυτί) ή αστάθεια. Τα μικρά παιδιά μπορεί να τραβούν τα αυτιά τους.
Διάγνωση
Ο ακουστικός πόρος και το τύμπανο του αυτιού (τυμπανικός υμένας) εξετάζονται με το ενδοσκόπιο, στο μικροσκόπιο για να προσδιοριστεί η αιτία της λοίμωξης. Οποιαδήποτε ύποπτη ή υποτροπιάζουσα ωτόρροια πρέπει να αποστέλλεται για καλλιέργεια. Μπορεί να πραγματοποιηθεί τεστ ακοής εάν υπάρχει ανησυχία για απώλεια ακοής. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστούν αξονικές τομογραφίες ή μαγνητικές για να βοηθήσουν στη διαχείριση. Εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία, ορισμένες λοιμώξεις του αυτιού μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές.
Θεραπευτική αγωγή
Η θεραπεία στοχεύει την αιτία της λοίμωξης, επομένως είναι σημαντικό να προσδιοριστεί, είτε πρόκειται για λοίμωξη του έξω ή του μέσου αυτιού και είτε είναι βακτηριακή, μυκητιασική ή ιογενής. Όλα απαιτούν διαφορετικές θεραπείες.
Η ανακούφιση από τον πόνο είναι πολύ σημαντική τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες. Ο συχνός καθαρισμός του αυτιού με αναρρόφηση είναι πολύ αποτελεσματικός για την εξωτερική ωτίτιδα. Αυτές οι λοιμώξεις συχνά χρειάζονται και αντιβιοτικές σταγόνες στα αυτιά. Το να διατηρείτε τα αυτιά σας στεγνά είναι απαραίτητο καθώς το νερό θα επιδεινώσει τη μόλυνση. Οι λοιμώξεις του μέσου αυτιού απαιτούν από του στόματος αντιβιοτικά. Μερικές φορές, η αποσυμφόρηση της μύτης είναι χρήσιμη για τη θεραπεία ή την πρόληψη των λοιμώξεων του μέσου ωτός.
Οι υποτροπιάζουσες λοιμώξεις του μέσου ωτός που απαιτούν λήψη αντιβιοτικών από το στόμα, εκκριτικές ωτίτιδες πάνω από 3 μήνες μπορεί να ωφεληθούν από την εισαγωγή τον Tubes (σωληνίσκων αερισμού) ή απλή μυριγγοτομή.
Τελικά, οι περισσότερες λοιμώξεις του αυτιού ανταποκρίνονται πολύ καλά στη σωστή θεραπεία μόλις γίνει η σωστή διάγνωση.
Τραυματική ρήξη του τυμπανικού υμένα
Αιτιολογία:
1) άμεση κάκωση με: μπατονέτες, μολύβια, κλειδιά και παιχνίδια.
2) έμμεση κάκωση: λόγω αύξησης ενδοκαναλικής πίεσης του αέρα στον έξω ακουστικό πόρο, θαλάσσια αθλήματα, εκρήξεις, χαστούκια, πυροτεχνήματα, αερόσακοι.
H κλινική εικόνα εκδηλώνεται με: ωταλγία, ωτορραγία που συνήθως αυτόματα περιορίζεται, μικρή βαρηκοΐα, ωτόρροια σε μικροβιακή επιμόλυνση, σπανιότερα: ίλιγγος, εμβοές, βαρηκοΐα.
Η διάγνωση τίθεται με το ιστορικό και κλινική εξέταση. Όταν συνοδεύεται από κακώσεις των οσταρίων του μέσου ώτως χρήζει αξονική τομογραφία υψηλής ευκρίνειας.
Η αντιμετώπιση: οι περισσότερες διατρήσεις του τυμπάνου επουλώνονται αυτόματα. Ο χρόνος επούλωσης εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς, από το σημείο ρήξης, από το μέγεθος αλλά και στην ύπαρξη λοίμωξης. Κυμαίνεται από λίγες ημέρες μέχρι και τρεις μήνες. Μετά την παρέλευση του συγκεκριμένου διαστήματος οι πιθανότητες αυτόματης σύγκλισης μειώνονται αρκετά. Αυστηρή αποφυγή του νερού στο πάσχων αυτί, διατήρηση καλής αναπνοής από τη μύτη, όχι δυνατό φύσημα της μύτης, είναι η βασικές οδηγίες. Η χορήγηση αντιβίωσης από το στόμα για την πρόληψη επιμόλυνσης και ωτόρροιας. Δεν συνίσταται η χρήση ωτικών σταγόνων. Παρακολούθηση της εξέλιξης της διάτρησης αρχικά συχνά κάθε 3-4 ημέρες και στη συνέχεια κάθε 20 με 30 μέρες. Χειρουργική αντιμετώπιση είναι η τυμπανοπλαστική για χρόνιες διατρήσεις που δεν έχουνε επουλωθεί σε διάστημα μεγαλύτερο του τριμήνου.
